دهی جزء دهستان علمدارگرگر بخش جلفا از شهرستان مرند واقع در 34 هزارگزی شمال مرند و 16 هزارگزی خط آهن جلفا به تبریز. موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل است. سکنۀ آن 1140 تن است. آب آن از چشمه و قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی جزء دهستان علمدارگرگر بخش جلفا از شهرستان مرند واقع در 34 هزارگزی شمال مرند و 16 هزارگزی خط آهن جلفا به تبریز. موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل است. سکنۀ آن 1140 تن است. آب آن از چشمه و قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان بناجو از بخش بناب شهرستان مراغه واقع در 6 هزارگزی جنوب باختری بناب و 2 هزارگزی باختر ارابه رو بناب به میاندوآب. موقع جغرافیایی آن جلگۀ باتلاقی و معتدل مالاریایی است. سکنۀ آن 391 تن است. آب آن از رود خانه صوفی چای و چشمه و محصول آن غلات و پنبه و چغندر و کشمش و بادام و کرچک و حبوبات است. شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان بناجو از بخش بناب شهرستان مراغه واقع در 6 هزارگزی جنوب باختری بناب و 2 هزارگزی باختر ارابه رو بناب به میاندوآب. موقع جغرافیایی آن جلگۀ باتلاقی و معتدل مالاریایی است. سکنۀ آن 391 تن است. آب آن از رود خانه صوفی چای و چشمه و محصول آن غلات و پنبه و چغندر و کشمش و بادام و کرچک و حبوبات است. شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان سرشیو بخش مرکزی شهرستان سقز واقع در 10 هزارگزی جنوب خاوری سقز و 4 هزارگزی جنوب شوسۀ سقز به سنندج. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیر است. سکنۀ آن 100 تن. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، لبنیات و توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. در محل، قشلاق اوسطخان هم میگویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
دهی از دهستان سرشیو بخش مرکزی شهرستان سقز واقع در 10 هزارگزی جنوب خاوری سقز و 4 هزارگزی جنوب شوسۀ سقز به سنندج. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیر است. سکنۀ آن 100 تن. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، لبنیات و توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. در محل، قشلاق اوسطخان هم میگویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
